IER 2014/6, nr. 56, p. 379-383, Charles Gielen: "Wat is eigenlijk overgebleven van het oude Benelux-criterium van het associatiegevaar, dat zo vurig door de Benelux is verdedigd en dat leidde tot de beruchte compromistekst, namelijk dat de merkhouder zich kan verzetten tegen verwarringsgevaar in de Merkenrichtlijn, inhoudende het gevaar van associatie? Alle pogingen ten spijt, het Hof heeft in Puma/Sabel duidelijk gemaakt dat mogelijke associatie tussen merk en teken slechts een van de aspecten van verwarringsgevaar is en dat dit laatste het enige criterium is. De gemoederen in de Benelux zijn jaren door het fenomeen associatiegevaar beziggehouden. Moeten we terugblikkend bedroefd zijn? Ik denk het niet. Het Hof heeft immers het verwarringsgevaar in het Puma/Sabel-arrest en vele latere arresten zo ruim omschreven, dat merkhouders nu een deugdelijke bescherming van hun merken kunnen krijgen.
Helemaal verdwenen is het associatiegevaar niet, omdat het een rol blijft spelen in de bescherming tegen niet-verwarringsinbreuk. Het Hof heeft immers beslist dat voor bescherming tegen ongerechtvaardigd voordeel en afbreuk aan onderscheidend vermogen en reputatie, vereist is dat het relevante publiek merk en teken associeert...
Helemaal verdwenen is het associatiegevaar niet, omdat het een rol blijft spelen in de bescherming tegen niet-verwarringsinbreuk. Het Hof heeft immers beslist dat voor bescherming tegen ongerechtvaardigd voordeel en afbreuk aan onderscheidend vermogen en reputatie, vereist is dat het relevante publiek merk en teken associeert...