Natascha van Duuren en Willem Balfoort (De Clercq Advocaten), Juridische haken en ogen aan 3D-printen. Verschenen in de AutomatiseringGids.
"Het verveelvoudigen kan een fluitje van een cent worden door het downloaden van 3D-design-files via internet en het – al dan niet middels een goedkope open-source-3D-printer – printen van een product. Medio september jl. maakte Staples bekend zijn eigen 3D-printservice te hebben geopend. Gebruikers kunnen 3D-ontwerpen uploaden, waarna deze ontwerpen worden geprint. Naast het uploaden van eigen 3D-ontwerpen kunnen klanten ook 3D-objecten uit een catalogus bestellen en kan een 3D-designer zijn designs online verkopen via een webwinkel binnen de Staples-omgeving. Staples is niet de enige partij die als tussenpersoon 3D-printdiensten aanbiedt: ondertussen schieten dergelijke bedrijven als paddenstoelen uit de grond. De vraag is echter of het maken van een 3D-print via een 3D-printshop zoals Staples, moet worden gezien als het maken van een ‘thuiskopie’. Hoewel de tussenpersoon over het algemeen een commercieel oogmerk zal hebben en daarom een beroep op de exceptie van de thuiskopie niet voor de hand ligt, bepaalt de wettekst dat ook degene die “tot het verveelvoudigen uitsluitend ten behoeve van zichzelf opdracht geeft” een beroep kan doen op de thuiskopie-exceptie. Of printshops als opdrachtnemer een beroep kunnen doen op deze bepaling, blijft vooralsnog een punt van discussie.
De rol van aanbieders van sites waar men inbreukmakende 3D-design-files kan downloaden, is ons inziens juridisch vrij helder. Het ligt voor de hand een vergelijking met het aanbieden van torrentbestanden te maken, waar immers veelal ook sprake is van het aanbieden van een grote hoeveelheid hyperlinks naar inbreukmakend materiaal. Hoewel hierover nog geen absolute duidelijkheid bestaat in de rechtspraak, lijken de meeste Nederlandse rechters te oordelen dat een aanbieder van een dergelijke website zelf géén auteursrechtinbreuk maakt, maar desondanks wél onrechtmatig handelt. Dit onrechtmatig handelen zou eventueel zelfs tot strafrechtelijke veroordeling kunnen leiden. Het is zonder meer denkbaar dat een dergelijke benadering ook voor het aanbieden van inbreukmakende CAD-bestanden zal worden gekozen."
Lees het artikel hier
"Het verveelvoudigen kan een fluitje van een cent worden door het downloaden van 3D-design-files via internet en het – al dan niet middels een goedkope open-source-3D-printer – printen van een product. Medio september jl. maakte Staples bekend zijn eigen 3D-printservice te hebben geopend. Gebruikers kunnen 3D-ontwerpen uploaden, waarna deze ontwerpen worden geprint. Naast het uploaden van eigen 3D-ontwerpen kunnen klanten ook 3D-objecten uit een catalogus bestellen en kan een 3D-designer zijn designs online verkopen via een webwinkel binnen de Staples-omgeving. Staples is niet de enige partij die als tussenpersoon 3D-printdiensten aanbiedt: ondertussen schieten dergelijke bedrijven als paddenstoelen uit de grond. De vraag is echter of het maken van een 3D-print via een 3D-printshop zoals Staples, moet worden gezien als het maken van een ‘thuiskopie’. Hoewel de tussenpersoon over het algemeen een commercieel oogmerk zal hebben en daarom een beroep op de exceptie van de thuiskopie niet voor de hand ligt, bepaalt de wettekst dat ook degene die “tot het verveelvoudigen uitsluitend ten behoeve van zichzelf opdracht geeft” een beroep kan doen op de thuiskopie-exceptie. Of printshops als opdrachtnemer een beroep kunnen doen op deze bepaling, blijft vooralsnog een punt van discussie.
De rol van aanbieders van sites waar men inbreukmakende 3D-design-files kan downloaden, is ons inziens juridisch vrij helder. Het ligt voor de hand een vergelijking met het aanbieden van torrentbestanden te maken, waar immers veelal ook sprake is van het aanbieden van een grote hoeveelheid hyperlinks naar inbreukmakend materiaal. Hoewel hierover nog geen absolute duidelijkheid bestaat in de rechtspraak, lijken de meeste Nederlandse rechters te oordelen dat een aanbieder van een dergelijke website zelf géén auteursrechtinbreuk maakt, maar desondanks wél onrechtmatig handelt. Dit onrechtmatig handelen zou eventueel zelfs tot strafrechtelijke veroordeling kunnen leiden. Het is zonder meer denkbaar dat een dergelijke benadering ook voor het aanbieden van inbreukmakende CAD-bestanden zal worden gekozen."
Lees het artikel hier