IER 2014/1, nr. 1, p. 1-16, M.G. Schrijvers: "Eén van de problemen die in Europa naar aanleiding van Oracle/Usedsoft wel wordt gesignaleerd, is dat de doorverkopende partij vaak niet als eigenaar wordt beschouwd, omdat die slechts een recht heeft verkregen om de desbetreffende kopie van de software te gebruiken. Van uitputting kan bijgevolg dan geen sprake zijn en het doorverkopen van een licentie zonder medewerking van de contractpartij zou niet zomaar moeten kunnen, is dan het idee. Het HvJ EU oordeelde in Oracle/Usedsoft dat een download die wordt verstrekt onder een eeuwigdurende licentie tegen een one-off fee (die de economische waarde van de software vertegenwoordigt), een eigendomsoverdracht van de betrokken kopie van de software oplevert. In de ReDigi-uitspraak lijkt Judge Sullivan ervan uit te gaan dat de gebruiker wél 'eigenaar' is van het bestand (bevattende het beschermde muziekwerk) dat hij van iTunes heeft gedownload; dat bestand zou hij dus in beginsel mogen doorverkopen, ware het niet dat hij daar een ongeoorloofde reproductie van moet maken en de first sale-doctrine sowieso niet van toepassing is op digitale producten.
Gelet echter op mijn standpunt dat, naar het zich momenteel laat aanzien, als hoofdregel alleen art. 3 ARl op digitale muziekbestanden van toepassing is en niet (ook) art. 4ARl of art. 4 lid 2 SRl (omdat het niet om fysieke bestanden gaat), speelt het verschil tussen eigendomsovergang of juist enkel de overgang van een gebruiksrecht in dit kader echter slechts een ondergeschikte rol; uitputting is dan immers in het geheel niet mogelijk voor online bestanden-niet-zijnde-software, hoe ze ook zijn verstrekt. Daarmee kan dus ook de vraag of het door het HvJ EU geconstrueerde van kleur verschieten (van een mededeling aan het publiek naar een distributiehandeling) ook opgaat voor de doorverkoop van digitale muziekbestanden, in het midden blijven. Nu er, in tegenstelling tot software, geen specifieke regeling bestaat voor dit soort bestanden, is er simpelweg geen reden om af te wijken van de hoofdregel."
Gelet echter op mijn standpunt dat, naar het zich momenteel laat aanzien, als hoofdregel alleen art. 3 ARl op digitale muziekbestanden van toepassing is en niet (ook) art. 4ARl of art. 4 lid 2 SRl (omdat het niet om fysieke bestanden gaat), speelt het verschil tussen eigendomsovergang of juist enkel de overgang van een gebruiksrecht in dit kader echter slechts een ondergeschikte rol; uitputting is dan immers in het geheel niet mogelijk voor online bestanden-niet-zijnde-software, hoe ze ook zijn verstrekt. Daarmee kan dus ook de vraag of het door het HvJ EU geconstrueerde van kleur verschieten (van een mededeling aan het publiek naar een distributiehandeling) ook opgaat voor de doorverkoop van digitale muziekbestanden, in het midden blijven. Nu er, in tegenstelling tot software, geen specifieke regeling bestaat voor dit soort bestanden, is er simpelweg geen reden om af te wijken van de hoofdregel."