Mediaforum 2014-5, p. 138-139, Folkert Jensma: De Raad voor de Journalistiek krabbelt weer op, na een periode van felle discussie en het afhaken van een aantal media. Die media zijn inmiddels weer terug – de Raad vernieuwde zijn reglement en wil voortaan ‘minder juridisch’ worden. Wat betekent dit voor juristen? [...]
Tijdens een openhartige bijeenkomst van bestuursleden met deze media in dat jaar werd duidelijk dat de verhoudingen verstoord waren. Mogelijk blijvend. De Raad was niet meer van ‘de Journalistiek’, maar werd gezien als losgezongen van de praktijk, onbekend met nieuwe media en te veel georiënteerd op print. Uit een enquête in die zomer onder leden van de Nederlandse Dagbladpers, financieel de grootste contribuant aan de Raad, bleek dat deze kritiek algemeen werd gedeeld. Kort samengevat: De Raad was te juridisch, te weinig vakinhoudelijk, te weinig herkenbaar, te pretentieus, hinderlijk bij een rechtsgang, ouderwets, afstandelijk etc. Behalve de Telegraaf, die al in 2007 liet weten de Raad niet meer te erkennen, was ook de relatie met RTL 4 verslechterd. Na de NDP Nieuwsmedia-enquête leek het erop dat de Raad het pleit in de mediawereld aan het verliezen was. Afnemende legitimiteit, afnemend gezag en overigens tandeloos. Dat was het oordeel van een groeiend deel van het werkveld. De sancties van de Raad, die alleen bestaan uit een oordeel, met hooguit de morele verplichting voor aangesloten media om die te publiceren, werden weinig indrukwekkend gevonden. En dus ook als weinig gezaghebbend. Bij de Raad kon men gerust straffeloos wegblijven...
Tijdens een openhartige bijeenkomst van bestuursleden met deze media in dat jaar werd duidelijk dat de verhoudingen verstoord waren. Mogelijk blijvend. De Raad was niet meer van ‘de Journalistiek’, maar werd gezien als losgezongen van de praktijk, onbekend met nieuwe media en te veel georiënteerd op print. Uit een enquête in die zomer onder leden van de Nederlandse Dagbladpers, financieel de grootste contribuant aan de Raad, bleek dat deze kritiek algemeen werd gedeeld. Kort samengevat: De Raad was te juridisch, te weinig vakinhoudelijk, te weinig herkenbaar, te pretentieus, hinderlijk bij een rechtsgang, ouderwets, afstandelijk etc. Behalve de Telegraaf, die al in 2007 liet weten de Raad niet meer te erkennen, was ook de relatie met RTL 4 verslechterd. Na de NDP Nieuwsmedia-enquête leek het erop dat de Raad het pleit in de mediawereld aan het verliezen was. Afnemende legitimiteit, afnemend gezag en overigens tandeloos. Dat was het oordeel van een groeiend deel van het werkveld. De sancties van de Raad, die alleen bestaan uit een oordeel, met hooguit de morele verplichting voor aangesloten media om die te publiceren, werden weinig indrukwekkend gevonden. En dus ook als weinig gezaghebbend. Bij de Raad kon men gerust straffeloos wegblijven...