Mediaforum 2014-2, p. 21, Opinie Jogchum Vrielink: "De preventieve maatregelen jegens M'bala M'bala zijn, ook binnen de Franse context, minder vanzelfsprekend. Slechts zeer uitzonderlijk staat men in Frankrijk a priori spreekverboden toe. Daartoe is onder meer vereist dat er een concreet risico is van ernstige schendingen van de openbare orde, die bovendien niet redelijkerwijs overkomelijk zijn (bijvoorbeeld door inzet van politie). Het is een zwaktebod dat de Franse Conseil d'État in dezen de legitimiteit van de lokale verboden aanvaardt. De Belgische Raad van State stelde zich op dit punt, terecht, strenger op. De hoogste Belgische administratieve rechter vernietigde al verschillende keren verboden die vooral Brusselse gemeenten uitvaardigden om optredens van Dieudonné te voorkomen. Reden: er waren andere middelen voorhanden om de openbare orde, voor zover die werkelijk in gevaar was, te kunnen handhaven. Bovendien, zo overwoog de Raad in zijn recentste oordeel, heeft het gemeentebestuur sowieso niet de taak om 'preventief te waken over de politieke of morele, noch strafrechtelijke correctheid van optredens en nog minder over de correctheid van de artiesten die zorgen voor de opvoering'.
Met dat laatste komen we bij de kern van de zaak. Weliswaar speelt men de kwestie onder het mom van 'risico voor de openbare orde', maar van een reële bedreiging daarvan is geen sprake. Eigenlijk gaat het om het tegengaan van kwetsende en beledigende uitingen. Voor zover dergelijke uitingen sanctioneerbaar zijn, kan die sanctionering echter probleemloos achteraf plaatsvinden. Zoals ook de Belgische Raad van State stelt: als er tijdens de optredens uitspraken worden gedaan die indruisen tegen de racismewetgeving, dan kan dat leiden tot vervolging achteraf en alleen tot vervolging achteraf. Temeer omdat men nooit écht weet wat iemand gaat zeggen of doen, ondanks gegoochel in de Franse circulaire met 'non-incidentele' voorafgaande feiten...
Met dat laatste komen we bij de kern van de zaak. Weliswaar speelt men de kwestie onder het mom van 'risico voor de openbare orde', maar van een reële bedreiging daarvan is geen sprake. Eigenlijk gaat het om het tegengaan van kwetsende en beledigende uitingen. Voor zover dergelijke uitingen sanctioneerbaar zijn, kan die sanctionering echter probleemloos achteraf plaatsvinden. Zoals ook de Belgische Raad van State stelt: als er tijdens de optredens uitspraken worden gedaan die indruisen tegen de racismewetgeving, dan kan dat leiden tot vervolging achteraf en alleen tot vervolging achteraf. Temeer omdat men nooit écht weet wat iemand gaat zeggen of doen, ondanks gegoochel in de Franse circulaire met 'non-incidentele' voorafgaande feiten...
