Overdaad schaadt: Afwegingen bij het recht om te worden vergeten

Mediaforum 2014-3, p. 50-60, Stefan Pack: "De Europese Commissie formuleerde in haar voorstel voor een Dataprotectieverordening een recht om te worden vergeten. Hiermee zouden personen bij ondernemingen en overheidsinstanties kunnen afdwingen dat hun persoonsgegevens niet meer worden verwerkt en worden gewist wanneer deze niet langer nodig zijn voor rechtmatige doeleinden. Het recht neemt echter de bescherming van persoonsgegevens als uitgangspunt en doet te weinig recht aan het belang van de vrijheid van meningsuiting en de toegang tot informatie. De praktische uitvoerbaarheid en juridische wenselijkheid schieten daarmee te kort. [...]

Kritiek (I): botsing met de informatievrijheid

De belangrijkste problematiek van het recht om te worden vergeten volgens artikel 17 heeft betrekking op mogelijke botsingen met een ander fundamenteel recht, te weten het recht op vrijheid van meningsuiting. Waar de rechten op bescherming van de persoonlijke levenssfeer en op bescherming van persoonsgegevens de publieke openbaring van private informatie beogen te voorkomen, beschermt de vrijheid van meningsuiting – alsook ‘afgeleide rechten’ als die op toegang tot informatie en de mediavrijheid – de publicatie van informatie. Beide rechten zijn niet absoluut50 en zullen in concrete gevallen moeten worden afgewogen. Het recht om te worden vergeten is volgens de te bespreken kritiek echter al zo concreet dat de vrijheid van meningsuiting daaronder disproportioneel zou kunnen lijden."