Modelrecht. Beroepen tegen de beslissingen R 207/2012‑3 en R 208/2012‑3 vanwege de afgewezen nietigheidsverklaringen betreffende gemeenschapsmodellen nrs. 613294‑0001 en 61 3294‑0002 (handtassen).
Het beroep wordt verworpen. De vrijheid van de ontwerper kan niet als autonome factor worden gezien, wel moet deze vrijheid meegenomen worden in de beoordeling of een model een eigen karakter heeft. Het model van de tas van Yves Saint Laurent wekt een andere algemene indruk dan de tas van H&M. De tassen verschillen onder andere qua vorm van de onderkant en de riemen en handvatten dienen verschillende doelen. De kamer van beroep heeft beide tassen voldoende precies onderzocht en haar oordeel voldoende gemotiveerd.
Arrest T-525/13
35. De kamer van beroep heeft geen blijk van een onjuiste opvatting gegeven door te verklaren dat de factor betreffende de vrijheid van de ontwerper op zich alleen niet bepalend kan zijn voor de beoordeling van het eigen karakter van een model, maar met deze factor rekening moet worden gehouden bij deze beoordeling. Zij heeft dus terecht geoordeeld dat aan de hand van deze factor de beoordeling van het eigen karakter van het litigieuze model kan worden genuanceerd, zonder dat het gaat om een autonome factor die bepaalt welke afstand tussen twee modellen moet bestaan opdat een van hen een eigen karakter heeft.
44. Vastgesteld zij dat deze grief, ook al zou die ontvankelijk zijn, ongegrond is. Uit de punten 37 tot en met 42 van de bestreden beslissing blijkt duidelijk dat de kamer van beroep de gemeenschappelijke aspecten van de twee betrokken modellen aandachtig heeft onderzocht alvorens tot de slotsom te komen dat de onderlinge verschillen gewichtiger waren dan de erdoor gewekte algemene indruk, hetgeen het Gerecht heeft bevestigd (zie punt 40 hierboven). Zoals uit punt 42 hierboven voortvloeit, heeft de kamer van beroep bovendien de in de rechtspraak ontwikkelde criteria in casu juist toegepast.
Lees arrest T-525/13 hier en T-526/13 hier.
